วันนี้มาเรื่องของกิน
ของขบเคี้ยวกันบ้าง
มันเป็นเรื่องของทุเรียนอบกรอบ
หรือภาษาพวกผลไม้เรียกว่า
Durian
chip
ของขบเคี้ยวชนิดนี้มีมานานแล้ว
แต่ไม่สามารถระบุเวลาต้นกำเนิดได้อย่างชัดแจ้ง
เนื่องจากหน่วยงานที่คิดว่าน่าจะมีหน้าที่จัดเก็บข้อมูลคือ
สำนักงานคณะกรรมการอาหารและยา
ไม่มีการจัดเก็บข้อมูลแบบนี้ไว้
จะด้วยเหตุผลกลใดก็ตาม
แต่อธิบายได้ด้วยภาษาของพวกผลไม้(อีกครั้ง)ว่า
Nonprofessional
ส่วนจะแปลเป็นไทยว่าอย่างไร
ก็ตัวใครตัวมันแล้วกัน
เกริ่นนำ(ทางเข้าหาตะราง)กันไปแล้วมาลงในรายละเอียดกันดีกว่า
คือทุเรียนอบกรอบเมื่อครั้งแรกเริ่มแพร่หลายเป็นที่นิยมกันก็คงราวๆสักสิบกว่าปีก่อนโน้น
ในตอนนั้นรสชาติอร่อยหวานมันเป็นอย่างมาก
แต่เมื่อเป็นที่นิยมแพร่ไปกันไปในวงกว้าง
ก็ถึงคราวของพ่อค้าแม่ค้าคนไทยที่มักตักตวงโดยไม่คำนึงถึงคุณภาพ
ทำให้ทุเรียนอบกรอบในรุ่นต่อๆ
มาจึงไม่อร่อยไม่ต่างอะไรกับแป้งอบกรอบที่ไร้ซึ่งรสชาติ
สักแต่ว่าผลิตออกมาเพื่อขายโดยไม่ได้ศึกษาก่อนว่าต้องใช้วัตถุดิบแบบไหนมาผลิตถึงจะได้คุณภาพ
ตรงนี้ก็ไม่อยากให้มีหน่วยงานใดมารับผิดชอบหรอก
เพราะไม่เช่นนั้นมันจะทำให้เข้าไปวงจรอุบาทว์
ปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติแบบนี้ก็ดีอยู่แล้ว
คือไม่มีคุณภาพ คนก็จะบอกต่อๆ
และไม่ซื้อกันไปเอง
แต่มันก็ได้อย่างเสียอย่าง
ยังไงเสียส่วนตัวก็คิดว่าปล่อยไปตามธรรมชาติตามเวรตามกรรมจะดีกว่าไปเปิดช่องให้พวกระยำตำบอนมันเข้ามาเป็นช่องทางทำมาหากินของพวกมัน
ย้อนจากการออกทะเล
กลับมาเข้าเรื่องกันใหม่
กล่าวคือ
เมื่อแรกเริ่มที่ทุเรียนอบกรอบเพิ่งเริ่มเป็นที่นิยม(เมื่อสิบกว่าปีก่อน)
รสชาติอร่อยมากกินเพลินจนวางไม่ลง
แต่หลังจากนั้นในยุคหลัง
ขอใช้คำตรงๆ แรงๆว่า
รสชาติหมาไม่แดก จนทำให้เข็ดขยาด
บางครั้งมีคนซื้อมาฝาก
เปิดกินแต่ชิ้นเดียวก็ยกให้คนอื่นกิน
หรือไม่ก็โยนทิ้งลงตะกร้า
วันก่อนน้องที่เมืองไทยบอกว่าจะฝากขนมมาให้
มีหลายอย่างและหนึ่งในนั่นก็คือ
ทุเรียนอบกรอก หรือ Durian
chip นั่นแหละ
ตอนที่คุยกันก็อึ้ง
แต่ก็เก็บเงียบๆ
ไว้เพราะไม่อยากแสดงความคิดเห็นส่วนตัวที่มีจากประสบการณ์ตรง
และก็ไม่อยากให้น้องเขาเสียใจในความตั้งใจที่มี
จนวันที่ของฝากได้มาถึงมือซึ่งก็หลายวันผ่านมาแล้ว
แต่ก็เพิ่งได้เปิดชิม Durian
chip วันนี้เอง
ปรากฏว่ารสชาติใช่เลย
เหมือนสมัยก่อนตอนที่มันเริ่มฮิตติดตลาด
รสชาติแบบนี้แหละที่ควรจะบอกต่อๆ
กันไปว่า ใช่เลย มันคือ
“ของฝากจากชลบุรี ร้านมหาทรัพย์”
ทั้งนี้ก็ต้องขอทำความเข้าใจกันเพิ่มเติมอีกด้วยว่า
ทุเรียนอบกรอบนี้
มันก็ต้องแล้วแต่ฤดูกาลด้วย
เพราะวัตถุดิบที่ใช้เท่าที่เคยรับรู้ว่าคือเป็นทุเรียนอ่อน
ส่วนจะอ่อนแก่แค่ไหนอันนี้ไม่ทราบ
คาดเดาเอาเองว่าอาจเป็นทุเรียนออกที่ร่วงจากต้นก่อนสุกได้ที่ เขาจึงนำไปแปรรูปเพื่อไม่ให้มันเสียเปล่า
ดังนั้นรสชาติที่ออกมาจะหวานมันอร่อยก็ต้องขึ้นอยู่กับวัตถุดิบที่เหลือใช้ด้วย
ถ้าหากทางร้านคำนึงถึงคุณภาพและเลือกใช้วัตถุดิบที่คัดสรรแล้ว
รสชาติก็ย่อมจะอร่อยเช่นนี้เสมอไป
เพราะฉะนั้นผู้อ่านอย่าได้ยึดมั่นถือมั่นว่าบทความนี้เขียนสนับสนุนไว้
แลัวมันก็ต้องอร่อยโดยไม่ได้ใช้วิจารณญาณไตร่ตร่องถึงเหตุผลที่ควรจะเป็น
ลองสังเกตดูบางร้านค้า
มีทุเรียนอบกรอบขายได้ตลอดทั้งปี
มันจะเป็นไปได้อย่างไร
เพราะทุเรียนเป็นผลไม้ที่ออกตามฤดูกาล
ไม่ได้ออกทั้งปี
แต่สำหรับใครจะมีวิธีเพาะบ่มให้ทุเรียนออกได้ตลอดปีนั้นก็เป็นความสามารถเฉพาะตัว
แต่รสชาติก็ไม่น่าจะอร่อย
ถ้าไม่เสริมพวกสารเคมีต่างๆลงไป
แต่
ณ วันนี้เวลานี้
ทุเรียนอบกรอบของฝากจากชลบุรี
ร้านมหาทรัพย์ อร่อยถูกใจจริงๆ
No comments:
Post a Comment